Był sobie pewien człowiek, który bardzo dużo i bardzo szybko pracował i już dawno zostawił swoją duszę za sobą.
Wyjazd do Niemiec postrzegał jako wielką szansę.
W końcu wybuduję swój własny dom, wykształcę córkę i syna.
Funkcja kierownika budowy wiązała się z częstymi i dość długimi wyjazdami.
Ciągle był w delegacjach, a to w Czechach, a to w Austrii, a to w...
Chyba łatwiej powiedzieć skąd brać zadowolenie, satysfakcję z życia, czy nawet tak rzadkie uczucie jak szczęście, niż skąd brać radość. Przyczyn powodujących trwałe zadowolenie i szczęście jest znacznie mniej, a zatem łatwiej je wyliczyć.
Natomiast powodów i przyczyn radości mogą być tysiące... Bo radość to krótkotrwała emocja, cudowny stan silnego zadowolenia z jakiegoś konkretnego, a...
Radość jest w nas, lub nie, po prostu.
Radość w nas się zagnieżdża wskutek pomyślnych okoliczności i zdarzeń i trwa, lub pojawia się i znika, pojawia się na chwilę, od czasu do czasu.
Komuś, u kogo zagnieździł się smutek, trudno jest wykrzesać odrobinę choć radości. Nie da się...
Smutne dzieciństwo wyzwala smutną młodość i wtedy umiera smutny, stary, zgorzkniały...
Skąd brać radość? Pytanie wyzwanie. Nie ma nań jednoznacznej odpowiedzi. Myślę sobie, że źródeł radości jest tyle ilu ludzi na świecie. Jeszcze pewnie każdy z nich ma przynajmniej kilka powodów do radości, albo sposobów by stan radości w sobie wzbudzić. No bo na przykład:
Można przejść szybkim krokiem przez pasy, można też na nich zwolnić rozglądając się radośnie wokół. Można wózek po...
Najgorsze jest wstawanie. Budzę się, zanim zaterkota budzik. Czuwam w oczekiwaniu na świt.
Jedziemy w góry, na Słowację. Pakuję kanapki, banany, herbatę z miodem i cytryną na rozgrzewkę. Ruszamy. W Krakowie mgła rozlewa się w ulicach.
Piotr mówi – Będzie dobrze, tak jest tylko tutaj. Sprawdzałem prognozy, murowane słońce.
Zatrzymujemy siÄ™ i tankujemy na stacji . LubiÄ™...
Ciepło popołudniowego słońca odczuwam każdą komórką mojego ciała. Jego promienie łagodnie przenikają przez przymknięte oczy, dając im ukojenie. Rozgrzewam dłonie pocierając je o siebie, opieram na kościach policzkowych i zasłaniam oczy wnętrzem dłoni. Za chwilę widzę już tylko głęboką czerń. Trwam tak kilkanaście minut, zdejmuję dłonie, mrugam intensywnie i powoli wracam do rzeczywistości. To...
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego
