Chciałabym żyć w świecie, w którym się kochają. Obecnie brakuje nieraz tej miłości, na co dzień. Otacza nas najczęściej smutna, przerażająca obojętność otoczenia, które w swym szaleńczym pędzie naprzód nie dostrzega obok siebie pojedynczego człowieka, czekającego na pomoc, a choćby na dobre słowo. Brakuje teraz tej cudownej więzi międzyludzkiej, która istniała dawniej, za moich młodych lat...

„To jest prymitywne! Na jakim poziomie my mówimy!?”. Ten okrzyk Królowej obudził we mnie naturę opozycjonisty i refleksję: „Jak pisać?”. Primo: nie ma banalnych rozmów, błahych tematów! Nawet Żylis Gara nie śpiewa bezustannie na najwyższym „C”.

Zatem ad rem. Parafrazując zaśpiew Jerzego Shtura: pisać każdy co chce może, raz lepiej a raz gorzej… Poza tym powiedział ktoś, że nawet w...

Jego agrestowo-złociste oczy miały cudowną kremową koronkę wokół źrenic. W momentach emocji, radości czy złości, stawała się ona jeszcze bardziej wyraźna. Chmura złotawo-miedzianych włosów płynęła przed nim albo za nim, nigdy nie znajdowały się na właściwym miejscu. W słońcu mieniły się odcieniami pasji, szaleństwa, euforii. Kiedy szedł, wydawało się, że idzie skacząc po górach. I w górach też...

Jest to bardzo trudny problem, który może być odniesiony zarówno do czyichś sytuacji życiowych, jak i do tych wpisywanych przez innych. Jeśli idzie o tę drugą część zagadnienia, to wydaje mi się, iż są pewne zjawiska podpadające pod kategorię tabu, dotyczące m.in. chorób, spraw intymnych, wszelkiego typu spraw drastycznych, których nie należy ujawniać w słowie pisanym. Oczywiście, zależy to od...

Byłam kiedyś małym, uroczym pieskiem, żyjącym w nieprawdopodobnym luksusie, bardzo kochającym swojego pana, który mnie rozpieszczał do granic możliwości. Żadnych trosk, zawsze pełna miska, urozmaicony tryb życia – żyć nie umierać! Aż tu nagle, jak grom z jasnego nieba, nieszczęście! Pan nagle umiera, leży po udarze kilka godzin, a ja nie rozumiem, co się dzieje! Córka pana obiecała mu przed...

Radio i jego magia to coś, co przemawia do mnie najsilniej. Towarzyszyło mi ono zawsze w mojej samotnej codzienności i czyni to nadal. Opiniotwórcza, lecz czasem i prześmiewcza radiowa „Trójka”, Wariacje Goldbergowskie w porywającej wizji Glena Goulda – w ambitnej, przejętej swą edukacyjną misją „Dwójce”, czy wreszcie „Radio Pogoda” w Krakowie (102,4 FM ), przywracająca w chwilach nostalgii...