Kolory samotności

samotność wędruje przez barwy i cienie
melodie, zapachy,
dotknięcia i smaki
wrażenia i myśli co byt już  przesiały

pamięci ogrody
w kolorycie tęczy
szum skrzydeł
muśnięcie ust
dotyk ręki
odejścia
tam tłumy w rzewności zaklęte
nie jestem samotna w kolorze pamięci 

gdy wiosna wyrusza na puste przestrzenie
wiatr rozwydrzony spojrzenie porywa
całus niewinne rozwianej  jabłoni
szept słońca
miękkość szumiącej leszczyny
czarujÄ… w kolorze zielonym
szalone są myśli
nadzieje szalone
by świat cały zakląć w  zielonym  kolorze
nie jestem samotna w kolorze zielonym
samotność bez ciebie
krzyczące  milczenie 
noc pustkÄ… rozszarpana
szarość światło pochłania 

przeźroczystość  w natłoku słów obcych
spojrzenia przeszklone
błądzące w przestrzeniach
nie zobaczą  błagających źrenic o jedno spojrzenie

samotność jesieni
zrzucone kolory
szmer  odejść
strach nagi
nie znane są   pieśni
wędrówki do bram
ostatecznej …..   

 

 

Klub Sagi – spotkanie 14 kwietnia 2015