Dodaj komentarz

W dzisiejszych czasach dość trudno odpowiedzieć na to pytanie: jak?, ponieważ należymy do Unii Europejskiej, która wprawdzie pozostawia nam tożsamość narodową, ale jednocześnie narzuca obce dla nas wzorce postępowania. Wzorce niezwiązane z naszą tradycją narodową, a dotyczące różnych dziedzin życia. My mamy swoje święta narodowe, religijne, obyczajowe jak święto matki, dziadków, tradycyjną „Barbórkę” itd. Inne państwa mają swoje.

Dzięki rozwojowi nowych technologii przenikają do nas nowe zwyczaje z różnych krajów, nieznane nam dotychczas święta: Halloween, Walentynki, wizyty Dziadka Mroza zamiast św. Mikołaja itd. W dobie dzisiejszej, kiedy tworzymy wspólnotę europejską, powinniśmy już od najmłodszych lat kształtować młode umysły w świadomości przynależności do naszego narodu. Powinniśmy być dumni, że mamy w Polsce wspaniałych ludzi w wielu dziedzinach życia. Podkreślać nasz dorobek naukowy, naszych mistrzów poezji, prozy, sportu i te wzorce przedstawiać młodym ludziom do naśladowania.

Jak?

• na podstawie naszej trudnej historii przedstawiać naszych bohaterów narodowych, ich patriotyzm i poświęcenie dla ojczyzny, aby wzbudzić w młodych ludziach poczucie tożsamości narodowej;
• dbać o czystość naszego języka, do którego przenika wiele zagranicznych słów, kalecząc go. Zwłaszcza młodzież je szybko przyswaja, a przecież już Kochanowski pisał, „że Polacy nie gęsi i swój język mają”;
• dbać o kulturę, w której z pokolenia na pokolenie przekazywane są tradycje, stroje ludowe, legendy nie zawsze spisane;
• w pełnym poczuciu świadomości, przynależności do swojej „małej ojczyzny”, do języka, kultury danego regionu Polski, w którym się żyje - młodzież powinna kontynuować tradycje narodowe. To wszystko składa się na patriotyzm, uczucie przynależności i umiłowania ojczyzny.

Musimy uświadomić sobie, że te „małe ojczyzny” tworzą jedną dużą, której na imię POLSKA.