Dodaj komentarz

        Ostatniego lipca 1986 roku przyszła na świat moja najmłodsza córka, Agata. Urodziła się dnia upalnego, w połowie lata i swoim pojawieniem się w naszej rodzinie sprawiła wielką radość jako trzecia córka. Była mądrym dzieckiem, szybko zdobywającym nowe umiejętności życiowe poprzez naśladowanie swoich starszych sióstr. Z czasem stała się nieodzowną towarzyszką zabaw, sekretów, dziecięcych szalonych pomysłów dziewcząt pozostałych, Pauliny i Weroniki.
        Czas płynął i Agata stawała się coraz bardziej samodzielną istotą. Właściwie nie wiadomo kiedy poznała alfabet, sama składając litery, nauczyła się czytać. Okazała się być humanistką; wzbudzała zainteresowanie wśród rówieśników piękną techniką czytania na głos, manualnymi zdolnościami, no i ogromną ilością przeczytanych książek, wśród których znajdywały się różne gatunki literackie.
         Dziewczynka rosła jako autonomiczna istota, była prawdopodobnie dzieckiem szczęśliwym aż do chwili tragicznej śmierci swojego ojca. Tamtego pamiętnego dnia runął świat, ale Agata miała już 16 lat i dobrze wiedziała, że bezpowrotnie okres dzieciństwa zamknął swoje podwoje. Skończyła liceum i nowy etap w życiu świeżo upieczonej maturzystki otworzył się kolorowym pobytem na studiach pedagogiki resocjalizacyjnej. Jednocześnie przekształcała się w piękną młodą kobietę, która wiedzą, poczuciem humoru, kulturą osobistą, oryginalną urodą, artystycznym strojem, interesującymi pasjami skupiała uwagę młodego pokolenia, ale także grona osób starszych.
        Jej konterfekt jest bardzo ujmujący. Sylwetka szczupła, wysoka, harmonijnie zbudowana. Inteligentna twarz, wysokie czoło, wielkie zielone oczy w pięknej oprawie mocno zarysowanych brwi, podkreślone długimi rzęsami, rysy łagodne, zamknięte sympatycznie ukształtowanym podbródkiem. Głowa otoczona kasztanowymi włosami, osadzona na długiej szyi, ramiona obłe, proporcjonalny tułów i zgrabne nogi. Swoim strojem wyróżnia się w tłumie - jest jak kolorowy ptak utkany z faktur miękkich materiałów. Lubi zakładać egzotyczną afrykańską biżuterię, którą sama projektuje.
        Przebywanie w jej towarzystwie jest przyjemnością, bowiem głównym atutem jej osobowości jest optymizm, ogromna pogoda ducha, głęboka empatia. Jest człowiekiem kreatywnym. W tworzeniu swoich dzieł: obrazów malarskich, biżuterii, naszyjników, bransolet, pierścionków, broszek, rzeczy szytych czerpie inspiracje z otaczającego ją świata. Zapachy, ludzie, zwierzęta, kolory, muzyka, przedmioty codziennego użytku, etnograficzne motywy, rozmowy z różnorakimi ludźmi, film, sztuka, literatura są natchnieniem dla prac Agaty. Ta niezwykła młoda kobieta jest ciekawa drugiego człowieka i świata; mądra, spolegliwa, dobra, poszukująca ładu, harmonii wytrwale zdąża do odnalezienia swojego miejsca na ziemi. Jej duchowość wypływa z wiary, która jest radosna.
        Agata mówi łagodnie, ma ciepłą barwę głosu. Jest ciekawą rozmówczynią, dającą pierwszeństwo swoim interlokutorom. W jej towarzystwie pragnie się przebywać, ponieważ ma się wrażenie, że każdy, kto stanie na jej drodze jest dla niej ważny. Umie przysłuchiwać się z uwagą wypowiedziom drugich. Innych nie zamierza zmieniać, dobrze wie, że nie może mieć wpływu na wszystko, co się dzieje w jej życiu, stąd też zdrowy dystans zachowuje wobec bliźnich i wydarzeń, w których uczestniczy. Ma szczodre serce, nie przywiązuje się do materii; liczy się dla niej postawa być, a nie mieć.
        Ktoś może ulec błędnemu przekonaniu, że Agata nie ma wad; oczywiście posiada je i jako refleksyjna osoba, pracuje nad nimi, aby się ich pozbyć. Jestem dumna z Agaty, jak i z pozostałych córek i bardzo szczęśliwa, że mogłam zostać mamą trzech indywidualności. Dzieci potrzebują miłości.