Izabella Kobuszewska
Zapachy podzieliłam na dwie grupy:
I. Ulubione - utracone:
*zapach świeżo pastowanej podłogi
*piekarni, do której nosiłyśmy wieczorem świąteczne ciasto, aby piekło się w olbrzymim piecu  chlebowym...
Jadwiga Zgorzelska
Zapachy chyba najgłębiej zapadają w pamięć.
Szkoła podstawowa, wczesne lata sześćdziesiąte. Mimo trudnych, biednych czasów dbano o higienę...
Prezentujemy pierwsze wprawki z nowej odsłony projektu Saga. Nowe nazwiska, stare i nowe tematy. Wkrótce kolejne teksty. Zapraszamy do lektury.
Krystyna Wolska
Pierwsza myśl, która w związku z nim się pojawiła to widok drzewa namalowanego przez dziewczynkę, która kiedyś była mi bardzo bliska...
Urszula Jaksik
Cienka łodyżka, dwa listki zielone. Wkoło twarda, kamienista ziemia. Co to biedactwo tu...
Przede wszystkim dobrostan fizyczny i psychiczny, życie z wiarą, nadzieją i miłością.
Zgoda w rodzinie, ale też przyzwolenie na niezgodę w poglądach i postawach - tolerancyjność. Bliskość, ale akceptacja odrębności, pozostawienie indywidualnej przestrzeni.
Pomocność, wspieranie bliskich i tych z którymi zetknie nas los. Umiejętność rozmawiania i słuchania. Ciekawość świata i ludzi, ale też świadomość, że nie potrafimy ich do...
słowa, muzyka i wykonanie: Tadeusz Starzyk
Chciałem poprawnie pisać i mieć oręż w dłoni,
Aby gdzieś posłać paszkwil, donos, czy anonim.
I niech by mi podskoczył byle jaki chojrak
To mógłbym mu przyłożyć między oczy w online
Aż wreszcie się przemogłem i na stare lata
Zacząłem ostrzyć swoje pióro na warsztatach
I teraz mam inaczej, wszystko mi siÄ™ zmienia
Szybko nabrałem wprawy i...
Urszula Ciesielska-Chmielewska
Zgłosiłam akces w ostatnim momencie, przysłowiowym za pięć dwunasta. Sympatyczny telefon od p. Ani Kowalskiej o zakwalifikowaniu się przypiął mi skrzydła.
Pierwsze przedwarsztatowe spotkanie z redaktorem Michałem Olszewskim – świetny facet, dyscyplina myślenia i niezwykła kultura przekazu faktów, piękna polszczyzna…
Pierwsze spotkanie warsztatowe. Pani Katarzyna Kubisiowska i nasza...
Maria Sajdak
Skręcam w prawo.
Wychodzę, prawie biegnę, aby zza rogu zobaczyć być może nadjeżdżający tramwaj.
Naprzeciw mnie młodzieniec czysty i delikatny spokojnie wpatruje się we mnie.
Chcę go szybko minąć, a on nieśmiało pyta - Willa Decjusza?
Spieszy mi siÄ™.
Czy jest Pan samochodem?
Nie.
To proszÄ™ ze mnÄ…. Ja tam jadÄ™.
Już widać tramwaj, samochody, pasiasta zebra....
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego
