Życie jest absurdem
Życie nie jest absurdem
- Powołanie do życia człowieka jest celem wzniosłym i zamierzonym.
- Zdolność przekazywania życia nadaje sens istnieniu.
- Opieramy się na wierze w przekazie zapisanego słowa.
- Które mocą swoją określa reguły, podporządkowujące cały otaczający nas świat.
- Współistniejemy wśród wszystkich stworzeń, które również swym życiem, utrzymują nas i upiększają otoczenie, rośliny, kwiaty też żyją.
- Z radością żyjemy, mimo trudów ziemskich, zawsze z nadzieją na przyszłość.
- Nigdy nie powstaje nic z niczego.
- Dlatego kierujemy się miłością do Stwórcy Świata, i do Osób powołujących nas do życia.
- Do miłości dołączamy odpowiedzialność za wszystkie dzieła, które powstały dzięki naszym przodkom.
- Szanujemy, udoskonalamy, upiększamy to jest nasz cel.
- By po życiu naszym też pozostał ślad.
- Zapisujemy, ponieważ słowa wypowiedziane mają moc ulotną.
- Nie pielęgnowane ulegają zapomnieniu.
- Utrwalone w zapisach są przekazem trwałym.
- Więc piszemy by pozostał ślad naszego istnienia, które nie może być absurdem.
