Kolaż słowny

Motto:
Poloniusz. Cóż to czytasz mości książę?
Hamlet. Słowa, słowa, słowa.
Poloniusz. A o treść czy mogę spytać?
Hamlet. Czyją?
Poloniusz. Tej książki, którą Książę czytasz.
Hamlet. Potwarze, mój Panie, nic jak potwarze.
William Shakespeare „Hamlet”

Na początku było słowo – nie było. Początki są bez słów. Najpierw są obrazy, słowa przychodzą później. Przed słowem jest sylaba. Głoska! Niemowlę zaczyna od: da, da, da… bu, bu, bu… ga, ga, ga… gu, gu, gu… Życie radzi sobie doskonale bez słów. Bez słów przestają istnieć religie i ideologie. Można świat zaśmiecić słowami i można słowami objaśniać. Są po to, żeby się rozumieć i żeby odróżniać.

Na początku jest pusta kartka. Kartka i coś do pisania. Od słowa do słowa. Walka na słowa. Słowne bitwy, potyczki, pojedynki. Gra słów. Zabawa słowami. Oswajanie słów. Słowa są konwencją. Przynależą do czasu i do kontekstu. Pierwsze polskie słowa z Księgi Henrykowskiej współcześnie znaczą „Odpocznij kochanie, dzisiaj ja pozmywam”. Nie nadużywaj słów. Podchodź do słów z rezerwą. Szanuj słowa. Mądrej głowie dość dwie słowie. Odpowiednie dać rzeczy słowo. Czasem dopiero z kontekstu można zrozumieć, czy mówiący powiedział jedno, czy dwa, czy więcej słów. Czasem słowa są puste, bez znaczenia, czasem znaczą za dużo. Słowa jednoznaczne, dwuznaczne i wieloznaczne. Mogą być pełne znaczeń. Mają moc tworzenia i niszczenia. Mają magiczną moc.

Lawina słów. Potok słów. Rzeka słów. Oceany słów. Konstelacje słów. Słowa na głos, na ucho, krzyczane, szeptane, przemilczane. Słowa mogą zakłócać ciszę. Rozjaśniać mrok. Mogą być dobre i złe słowa. Mogą ranić lub są jak balsam na zbolałą duszę. Można dotknąć słowem. A często jest, że ktoś słowem złym zabija tak, jak nożem.

Cierpkie słowa. Gorzkie. Przesłodzone. Mówią prawdę lub kłamią? Mają swoją wymowę. W jakiś sposób zdradzają czy okłamują rzeczy, które nazywają. Ubierają i odzierają je z szat.

Dotrzymać słowa. Trzymać za słowo. Słowo honoru. Wolność słowa. Być w niewoli słów. Słów może być za dużo i może ich zabraknąć. Niechciane słowa. Niepotrzebne nikomu. Słowo na końcu języka. Na myśli. Z głowy. Z serca. Słowa nigdy nie wypowiedziane.

Nie rzucaj słów na wiatr. Nie da się cofnąć słów. Słowo raz wypowiedziane nie wraca. Może wrócić ze zdwojoną siłą. Może wrócić potokiem słów. Im więcej mówisz (im więcej słów) tym więcej oszukujesz. Obecnie słowa mają ukrywać, nie objaśniać.

Słowa-pytania. Słowa-objaśnienia. Słowa wytrychy. Słowa zaklęcia. Słowa odpychające. Odrażające. Okrutne. Najbrzydsze i najpiękniejsze słowa świata. Małe i wielkie słowa. Grube słowa. Twarde i miękkie. Słowa zimne, letnie, ciepłe, palące, gorące. Wymarłe. Przestarzałe. Poprzekręcane. Neologizmy. Nowomowa. Nowe słowa. Wierzyć we własne słowa. Własne słowa i cudze słowa. Zamienić się na słowa. Jeśli wszystko wiesz to, po co ci słowa?

Nie bądź niewolnikiem swoich słów, tylko panem.

Świat od słów się nie zaczął i nie kończy się na słowach.

Życie toczy się jeszcze między wierszami. Między słowami.